Wolverine: Origins nefret oklarını üzerine çektiği için Daniel Way’in yeni Deadpool serisini iyi bir şekilde kotarmasına pek çok okuyucu şaşırdı. Kişisel olarak Way’in Merc With a Mouth için eksiksiz bir çaba harcayacağından şüphe yoktu. İkisini birlikte söylemeliyiz çünkü Deadpool merkezli Origins hikayesi “Deep End” basitçe serinin en güçlü yanıydı ve Way de şiddet ve argo içeren tarzda kitaplarda tecrübeliydi. Yazarın eğlenceli 2 adet Bullseye mini serilerini beklerken nihayet Deadpool geldi ve bu bekleyişe bir son verdi.
Konunun ilerleyişi ve hikayenin derinliği oldukça önemli olduğundan Deadpool’u okumamış olmamız gerekiyordu ama okuduk. Seri eğlenceli bir şekilde devam ediyor. Wade’in Tiger-Shark’ın ellerinde ölümden kurtulması hikayenin büyük bir kısmını oluşturuyor. Neden Tiger-Shark? Hiç sormayın. Önemli olan, Marvel’in izin verdiği kadar gereksiz şiddet ve Way’in argo-mizah anlayışı. Bu da, kitabın hak ettiğinden çok daha az şiddet içeriyor olması anlamına geliyor. Way’in Deadpool için 3 farklı ses kullanma şekli vurgulanmaya devam ediyor. Diğer iyi anlardan biri de Wade’in eski bir arkadaşıyla karşılaşma anı. Evet, aslında birkaç tane arkadaşı var.
Ayrıca sanatçı Paco Medina bu ay geri dönüyor. İşin tuhafı bu kendimi bir sanatçının çalışmasında kaybettiğiM ender durumlardan birisi.
Carlo Barberi son çalışmasıyla, kapasitesinin bu kitabın üstünde olduğunu kanıtladı. Medina biraz beceriksiz olsa da Barberi kendi bölümlerine belli bir enerji katmış ki ben özellikle çekici görünmekte.
Deadpool ilk hikayedeki kadar heyecanlı ya da uygun olmasa da etkilemeye devam ediyor. En azından geçici olarak “Magnum Opus” ile bir şansı olacaktır.
