Babymetal grubunu ve onların metal müziği yanlış yorumladığını düşünüp grubu sevmeyenler hala şikayet ediyor ama açıkçası Metal Resistance üzerine bunları duymak oldukça zor.
Dürüst olmak gerekirse Metal Resistance saf bir metal albümü değil, bir çok parçada elektronik elementler ve bolca pop öğeleri duymak mümkün. Ama bu asla albümün çıkış amacını unutturmuyor. Albüm 50 dakika boyunca vaad ettiği gibi tam bir eğlence sunuyor.
“Road of Resistance” albüm için güzel bir başlangıç olmuş ve parça fazla bir tanıtıma ihtiyaç duymuyor. DragonForce şarkıya eğlence katmış ve bunu en doruk noktada hissettiriyor. Bununla birlikte “Karate” parçası masif gitar çalışmasıyla tempoyu korumuş, kızlarla birlikte çığlık atarken havaya bir yumruk sallamak istiyorsunuz. Şarkı bir aksiyon filminin zirvesinde hissettiriyor.
“Awadama Fever” ise pop, elektronik ve metal elementlerle tarzlarına en uygun Babymetal parçası ve albümde iki metal şarkıdan sonra listelenmesi, eğlence molası gibi olmuş. “Yava!” ise ska tarzında gitar ve elektronik elementler barındırnakta”
“Amore”, Su-metal’in vokaliyle başlıyor ve açıkçası parçada parlıyor. Şarkının en güçlü yanının vokalin yorumu olduğunu söyleyebiliriz. Ardından “Meta Taro,” geliyor ve Su-metal şarkıyı bir anime şarkısı olarak tanımlıyor. Ritmi gerçekten çok güzel.
“From Dusk Till Dawn” ise “Meta Taro” dan 180 derecelik sert bir dönüş yapıyor. Karanlık bir atmosferde başlıyor ve davul eşliğinde headbang yapabiliyorsunuz. “GJ!” ise Babymetal’in ilk kez birlikte söylediği bir grup parçası.
“Sis. Anger” sayısız death metal grubu parçalarından birisi, daha sonra “No Rain, No Rainbow” isimli parça orta tempoda klasik metal tarzında devam ediyor ve bu parçada da Su-metal dikkate değer bir performans sergiliyor.
“Tales of the Destinies”, ilginç vokaller ve çılgın gitar çalışmasıyla kaotik bir his veriyor. Duraklayarak ilerleyen ritm ve gitarlar neredeyse kafa karıştırıyor. Son olarak da “The One,” isimli sert parça var, albümü sonlandırmak için iyi bir seçim olmuş.
