Chainsaw Man uzun zamandır konuşuluyordu, methediliyordu, yeni jenerasyon shounen’in öncülerinden sayılıyordu ve elbette bir anime uyarlaması da bekleniyordu. Beklenen uyarlama gelse de henüz sadece iki bölümü yayınlandı.
Neyse ki bu yazıda manga üzerine konuşacağız. Daha doğrusu ilk 97 bölümün oluşturduğu ilk kısım üzerine zira elimizde yekpare olarak bulunan arc, mevzubahis kamu güvenliği arc’ı.
Eğer henüz izlemediyseniz/okumadıysanız da gardınızı indirebilirsiniz, spoilerdan yoksun, tadımlık ve genel fikir edinmenizi sağlayacak bir inceleme olacak çünkü depoda daha yakacak çok odun var, tek bir yazı ile harcamak tam bir potansiyel israfı olurdu.
Chainsaw Man’in Konusu ve Dünyası
Bu evrenin oldukça basit bir fantastik konsepti var; eğer insanoğlu bir şeyden korkuyorsa, bu korkunun bir iblis formu cisimleşebilir, insanoğlunun o şeye beslediği korku ne kadar güçlüyse de o kadar etkili olur. Yani cisimleştiği takdirde bir kahve ya da domates iblisi sadece bir avuç insan bunlardan korktuğu için epey güçsüz olacakken, karanlık, örümcek ya da kan gibi daha yaygın korkuların iblisleri ciddi tehdit unsurları olabilirler. Elbette iblisler insanlar ile anlaşma yaparak güçlerini paylaşabilirler ve bu da şeytan avcılığını ve insanların başka amaçlarla kullanabileceği doğaüstü güçlere sahip olmasını mümkün kılar. Anlaşmalar her iki taraf için de beyan edildiği andan itibaren gerçek, geçerli ve geri dönülemezdir.
İşte böyle bir dünyada merhum babasının mafyaya olan borcunu ödemek için küçük testere iblisi ve bir nevi evcil hayvanı olan Pochita ile şeytan avcılığı yapan ve vücudunun muhtelif yerlerini organ mafyasına satan Denji, sefalet içerisinde demenin bile yetersiz kalacağı yalnız ve bedbaht bir hayat sürmektedir. Haliyle tek arzusu yediği kuru ekmeğin üzerine biraz reçel sürebilmek, bir arkadaş, bir sevgili edinmek, özetle ortalama bir hayat yaşamak olan Denji’nin eline Pochita sayesinde Chainsaw Man‘e dönüşmesi ile aradığı fırsat geçecektir.
“Abi Denji Diğer Shounen Ana Karakterleri Gibi Değil Abi”
Normalde bu kısımda karakterlerden bahsederdim ancak Chainsaw Man “Bugün varız, yarın yokuz kardeş ölümlü dünya sonuçta” tarzı serilerden. O yüzden mangayı okumadan/animeyi izlemeden geldiysen spoiler vermek gibi olmasın siz kimseye öyle çok bağlanmayın, üzerler sizi. O yüzden bu başlık altında yukarıda tırnak içerisine aldığım argüman üzerinden Denji’yi ve bu argümanın haklı, haksız ve eksik yönlerini tartışmak istiyorum.
Evet, Denji’nin motivasyonunun çok daha basit olduğu doğru. Diğer shounen karakterleri çaplarına bakmadan zirveye oynarken Denji tabiri caizse insan gibi muamele görmek istiyor. Zaten mangakanın kendisinin de bu konuya çok kafa yorduğu ortada çünkü Denji’nin Züğürt Ağa’nın Babası gibi “Ben Garı İstiyem” diye ortalıkta gezdiği kısımlarda o kadar vurguluyor ki ben şahsen yoruldum okurken. Tamam abi yeni soluk da sensin çare de sensin, seneye seçimlerde sana basacağız ikna olduk yemin olsun.
Evet, Denji farklı ama bunu ergen güdüleriyle hareket etmesi üzerinden övmek bana biraz haksızlık gibi geliyor. Hatta mangakası bile bilinçli olarak mı yapmıştır emin değilim ama Denji ile ilgili güzel olan şey acının ve çilenin bizi her zaman güçlendirmediği ya da olgunlaştırmadığı. Çoğu Shounen ana karakterini alt sınıf olsa bile zeki, yapılı, şapşal olsa bile bunu hınzırlığı ile kapatan tipler olarak görüyoruz.
Oysaki Denji tam da olması gerektiği gibi tasvir ediliyor. Arkadaşı olmamış, temel düzeyde bir eğitim bile alamamış, yeterli şekilde beslenememiş. Bu yüzden de yaşı gereği cinsel arzuları olmasına rağmen akli melekeleri ancak bir çocuğunki kadar gelişmiş. Sadece cinselliği değil, iletişim kurmayı, bir birey olmayı da temelinden öğrenmesi gerekiyor. O yüzden Denji ve hikayenin Denji’yi ele alış şekli ile ilgili takdir etmemiz gereken şeyler var ancak bunu “denji uçkurunun peşinden koşturuyor abi ne kadar iyi” üzerinden pazarlamak bana fazlasıyla eksik ve yanlış geliyor.
Chainsaw Man’de Görsellik ve İlerleyiş
Açıkçası bu konuda söylenecek pek bir şey yok zira eserin popülaritesinin başlıca sebeplerinden biri sahip oldu tuhaf, rahatsız edici ama yine de ilgi çekici olmayı başarabilen iblis ve karakter tasarımları ki zaten Denji’nin Chainsaw Man formunun estetiğini beğeniyorsan -ki ben çok beğeniyorum- eserin genel estetiğini de seversiniz zira bu evrendeki iblis görünümünün temel yapıtaşı diyebilirim.
Yayın hayatına Weekly Jump’ta, yani haftalık olarak yayımlanan bir seri olarak başladığı için bölümler fazla uzun değil, o yüzden ard arda okurken hafif bir atıştırmalık tüketir gibi hızla bitirebiliyorsunuz. Eğer manga okumaya alışkın değilseniz ya da “şimdi yüz küsur bölümü kim okuyacak” gibi bir çekinceniz varsa dahi bir şans verebilirsiniz.
Chainsaw Man’e Dair Son Sözler
Toparlayacak olursam, zorlu bir hayat süren protagonistin bununla güçlenmiş olmasından ziyade bu yüzden ciddi eksikleri olacak şekilde tasvir edilmiş olmasını beğendim. Aynı şekilde tüm iblis ve anlaşma konseptini de beğendim çünkü ta Sandman‘i ilk okuduğum zamandan beri insanların kolektif olarak bir şeylerden korkmasının, inanmasının ya da değer vermesinin fiziksel formlar oluşturması ile ilgili hikayeleri sevmişimdir.
Diğer yandan Denji ve Makima hariç çok az karakterle bağ kurabildim ya da onlara karşı bir şeyler hissedebildim. Özellikle de bazı karakterlerden -Kobeni gibi- sanki üstlerinde streç film varmış gibi bir zorlama, bir yapaylık sezinledim. Yukarıda bahsettiğim gibi eserin farklı yaptığı şeylerin bizzat eser tarafından gözüme sokulmasından da hiçbir zaman hazzetmemişimdir. Tamam sen işini iyi yapıyorsan okuyucu seni bağrına basar zaten, nitekim bastı da.
Günün sonunda Chainsaw Man vakit ayırdığıma pişman olmadığım bir seri oldu. Hatta muhtemelen animesini de izleyecek ve yüksek ihtimalle anime üzerinden daha detaylı bir şekilde Chainsaw Man’i ele alacağım. Bir başka incelemede görüşmek üzere.
Farklı manga ve anime incelemelerini sitemizde bulabilirsiniz.