Merhaba görsel-heyecanlı-roman-okumayı-severler. Bu haftaki konuğumuz, ilk oyunun devamı olan Crimson Gray: Dusk And Dawn. Devam oyunun da ilk oyun kadar başarılı olup olmadığını inceleyeceğimiz yazıda, hep olduğu gibi spoiler olmamasına dikkat ettik. İyi okumalar
İlk Oyun (Ve Aramızdaki) Bağlar
Sizde de öyle midir bilmiyorum ama ben, bir serinin başından başlamazsam rahat edemem. Devam yapımlarında bir göndermeyi, daha önce tanıtılmış bir olayı ıskalamaktan korkarım.
Crimson Gray: Dusk And Dawn bu konuda aslında güzel bir denge tutturmuş. İlk oyunu oynamadan ikinci oyun oynanabilir. Aslında bu oyun “Crimson Gray 1.5” olarak da adlandırılıyor. Ama patch muhamelesi görmesini doğru bulmuyorum, çünkü çok çok önemli olaylar olmakta. Oyun biraz kısa, o nedenle deniyor da olabilir ama tekrardan katılmadığımı söylüyorum.
Peki gelelim çiftimize. Nerede ve neler yapıyorlar?
Yeni Eğitim Hayatı ve Yeni Kızlar (Ya da Erkekler?)
Bu gün okuyucuma bolca soru sorasım var; mesela sizin, size takıntılı olan bir erkek ya da kız arkadaşınız oldu mu? Cevap “evet” ise, bu oyunla o günleri hatırlayacaksınız. Cevap “hayır” ise, bu oyun çok başarılı bir simülasyon olacak.
Lizzie ve John, okullarını bitirmişlerdir. Tabii şimdi üniversite hayatlarına girmiştir. İkilimiz kısa zamanda fark edeceklerdir ki, okuma hayatları onlara çok farklı bazı meydan okumalar getirecektir. Haliyle ilişkileri, güvenleri ve sevgileri tekrar ve tekrar sınanacaktır. Umarım oyuncularımız da bu duruma hazırlardır.
Klasik Olan ve Olmayan Noktalar
Devam oyunlarından ne bekleriz? Hem eski oyunlardaki tat olmalı, hem kalite korunmalı. Tabii biraz da sistemsel ya da karaktersel değişimlere de hayır demeyiz. Crimson Gray Dusk and Dawn bu tonları da bence tutturmuş. İlk oyunda olduğu gibi olaylar karşısında cevaplarımızı ve hareketlerimizi seçiyoruz. Her bir karar oyunu fazlasıyla etkiliyor. (Ve gerçekten etkiliyor, etkiliyor gibi yapmıyor)
Yukarıda bahsettiğim durum, yani oyunun türü ve sistemi ilk oyunla aynı. Ancak, aslında öyle bir fark var ki…spoiler olmaması açısından yazamıyorum fakat kesinlikle bir geliştirme söz konusu. Belki burada diyeceksiniz ki “Arkadaş, kendi hikayemizi belirlediğimiz görsel roman, neyi ne kadar değiştirmiş olabilirler ki?” Gerçekten de oynayın, sonrasında konuşalım.
Oyun, kurduğu bu yeni sistem ile müthiş bir empati duygusu aşılıyor. Açık konuşayım söz konusu olan sistemi ilk gördüğümde “Yok ya böyle değildir, benim pc’de mi sorun oldu acaba?” diye şaşırdığım sonra da fazlasıyla sevindiğim bir sistem. Aslında küçük bir ayrıntı fakat kesinlikle oyuna ilginiz var ise, etkileneceksiniz.
Artılar, Eksiler Bir De Tehlikeli Bir Konu
2018 yılında çıkmış olan oyunumuzda, aslında bir çok konuda değişmezlikler söz konusu. Evet az önce bahsettiğim güzel bir sistemi var ama ilk oyunun en büyük zayıflığı maalesef değişmemiş (üzdü). Maalesef bu oyunda da John ve Lizzie’nin çizimleri gayet hoş olmakla beraber, kıyafet sayıları yetersiz. Aslında sadece onların da değil, hikayeye giren yeni karakterleri de (birinci oyunda olduğu gibi) hep aynı kıyafetlerle görüyoruz. Anladım üşendiniz, fazla görsel hazırlamadınız. Ama baş karakterlerimize bu konuda, bari bu oyunda, bir iltimas geçseniz olmaz mıydı?
Eğer karakter tiplerini bir kenara bırakacak olursam, arka fon görüntülerimiz hoş. Sınıftaysak sınıfı, parktaysak parkta olduğumuzu detaylarıyla görüyoruz. Tabii hatırlatmakta fayda var, bu bir görsel roman yani resimler aslında temsili. Her parka gittiğimizde standart bir park (aynı park resmi) çıkıyor. Amaç görüntü daha doğrusu grafik olarak etkilemek değil, okuyucuya nerede olduğunu sezdirmek. Bu konuda da bir sorun olduğunu düşünmüyorum. Peki Potansiyel sorun (başlıktaki tehlike) nedir?
Risk Alan Oyun Yapımcılarına Selam Olsun
Risk derken, güvenli yolları bırakan kişileriİn ürünlerinden bahsediyorum. Bu kişiler, oyuncuların beğenmeme riskini göz önünde bulundurarak oyuna bir şey eklerler. Bu bir npc, yeni bir sistem ya da önemli bir hikaye dönüşü Olabilir. Oyunun yapımcıları olan Sierra Lee, bu konuda hiç çekingen davranmamış. O yüzden bende puan verirken çekingen davranmayacağım.
Aslında bu yazacağımı yazmamam lazım çünkü bir anlamda spoiler. Ama okuyucularımızı korumak adına değinmem gerekiyor çünkü herkes hoş karşılamayabilir.
Crimson Gray Dusk and Dawn, oyuncuya biraz cinsellik de sunuyor. Eğer konuyu oraya getirecek seçimler yaparsanız, genç çiftimizin sevişmesi söz konusu oluyor. Ve açıkçası üstü kapalı bir şekilde de olmuyor. Yapımcılar konuyla ilgili görsellerden de kaçınmamışlar.
Madem oyun hakkında kişisel fikirlerimi yazıyorum, burada da devam edeyim; Ben sevdim. Neden sevdim sapık mıyım? Biraz, ama sevme nedenim başka.
Kaçın Yazar Sapık Çıktı!
Seçim yaptığımız, hikayeye yön verdiğimiz bir görsel romanın bana göre en güçlü olması gereken konu seçimlerin derinliğidir. Hikayeyi ne kadar mantıklı etkilediğidir. Ve tabii ki, kafamda yapmak istediğim şeye yakın ya da aynısını sunabilmesidir. Sevişgen bir çiftimiz var, tabii ki bu oyuna (belli bir seviyede) cinsellik konulmalıydı, yani olayın önemli noktalarından biriydi ve vurucu olması gerekiyordu. Bence (oldukça) tadında ve güzel bir şekilde oyuna eklenmiş.
Belki bundan daha da güzel bir olay, cinselliğin bir seçenek olması. Yani hikayenin vaz geçilmez bir unsuru, bir dönüş noktası değil. Eğer istemezseniz konuyu oraya getirmiyor ve devam ediyorsunuz. Bu kadar basit. Yani tamamen size kalmış isteyen ilerler isteyen geriler şeklinde olmuş. Bu durum da hikayenin bir parça daha zenginleşmesini sağlamış. Bak nasıl hoşuma gidiyor bak…
Hikaye Sadece Aşk Mı?
Oyun serisinin ilk halkasını yüklerken, “Ya acaba sıkılır mıyım?” diye düşünmüştüm. Sonuçta sadece birileri benimle konuşacak, bende karşılık verecektim. Tam anlamıyla oyun anlayışıma uymuyordu. Ama sonra baktım ki öyle değilmiş…
İkinci oyunda da hikayemiz yine derinlemesine işlenmiş. Dış dünyaya karşı durmaya çalışırken, yemektir, ders notlarıdır, yeni dengeler kurmak bizlere kalıyor. Tabii bir de canımızdan çok sevdiğimiz sevgilimiz var. Konuya meraklıysanız, kısa sürede oyuna alışıyorsunuz. Oyunda başınıza bir durum geldiğinde, durumu sevgilinize nasıl açıklayacağınızı düşünmeye başlıyorsunuz. Sadece sözler değil, yapılan hareketlerin de hem sizi hem de sevdiğinizi etkileyeceğini unutmayın.
Bu arada aslında, evet sevgiliniz var ama oyunun amacı kendisini mutlu etmek değil. Kendisinden soğuduysanız, (yok öyle bir dünya) bu durumu gösterebilecek seçeneklerimiz de sunulmuş. Ama İyi düşünerek ilerleyin derim.
Senin Sesin Kulaklarıma Müziktir Benim Minik Antilobum!
Muhtemelen başınıza gelmiştir; canınızdan çok sevdiğiniz bir insan vardır. O zarar görünce, bir kabiliyetsizlik yapıp hasar alınca çok kızarsınız ya…bende öyleyim şu an. Crimson Gray: Dusk And Dawn, canım, sesler neden aynı?
Oyunun belki en zayıf kalmış olan yanı diyebilirim. İlk oyundan bu yana zerre ilerleme kaydedilmemiş. Karakterlerimiz zaten seslendirilmemiş. Bir de gerilim müziği, neşeli müzik, orta halli müzik gibi birkaç adet ses konulmuş oyuna. (ilk yazıma da doğru söyleyip söylemediğime bakabilirsiniz https://fanzade.com/gamerhead/oyun-inceleme/crimson-gray/) Açıkçası yetersiz diyemem. “Eyvah bu müzik çaldığına göre yine çarşı karışacak.” tadında bir düşüncem olmuyor değildi. Ama birkaç tane daha koysanız ne olurdu, bende puan kırmasaydım falan?
Eşsiz Olanlar Mı Oynasın Eşli Olanlar Mı?
Konuya bir balta darbesi gibi gireyim; eğer aşık olmak istiyorsanız, ama bundan önemlisi bir sevgili hayatı simülasyonu yaşamak isterseniz kesinlikle doğru adrestesiniz. Ek olarak eğer takıntılı (size takıntılı) bir sevgiliniz varsa, oyunu oynarken onu çok daha iyi anlayabileceğinizi düşünüyorum.
Şimdiye kadar hiç gönül işlerinde şansınız yaver gitmemiş olabilir. Bir sevgili bulamamış olabilirsiniz. O zaman bir ilişki yaşamanın nasıl bir şey olacağını (az ya da çok) deneyimleyebilirsiniz. Tabii karakterlerimiz çok “normal” olmadıklarından “normal olmayan” bir ilişkiyi deneyimlemiş olacaksınız benden söylemesi.
Şunu da yazıda bol bol vurguladığım gibi oyunun türü görsel roman. Olaylar karşısında seçenekler çıkıyor, biz de seçip hayatımıza yön veriyoruz. Yani genel olarak durum bu. Orta ya da biraz daha altında bir İngilizce’nin yeterli olacağını düşünüyorum. Ayrıca “yok” denecek kadar az sistem istemesi de tabi bu türün getirdiği artılardan biri.
O Büyük Teklifi Son Bir Kez Düşünürken
Crimson Gray: Dusk And Dawn, kendi türünde gayet başarılı bir yapım. Özellikle bu türe yabancı olanların giriş oyunu olabilir. Türü sevenler sizi zaten kafaladık, siz gidebilirsiniz. Steam üstünden toplamda 23 TL fiyat sahibi olan oyun, kesinlikle fiyatına deydiğini düşünüyorum. Siz de takıntılı bir sevgili simülasyonu deneyimlemek isterseniz, hiç durmayın derim.
Bir sonraki yazıda görüşünceye dek, sevgilinizden başka hiçbir şeye takmamanız dileğiyle…