Birçoğumuzun merakla beklediği zeki, çevik ve bir o kadar da ahlaksız kahramanımız… Pardon; anti-kahramanımız Deadpool 12 Şubat’ta vizyona girdi!
Deadpool’un nasıl biri olduğunu anlatmamıza gerek yok varsayıyorum. Kırmızı don giyen herifin teki işte. Her ne kadar süper biri olsa da kahraman… Kesinlikle değil. Deadpool’u diğerlerinden ayıran en büyük özelliği 4. duvarı yıkabilmesi. Yani kendisi okuyucu/izleyici ile konuşabiliyor. Bir nevi çizgi romanda yada filmde olduğunu biliyor da denebilir. Bunun yanı sıra o mükemmel mizahı (her ne kadar sürekli bel altına çalışsa da) var tabii. Deadpool’un çizgi romandaki halinden ödün vermeden filme yansıtılmasını sağlayan en büyük etken ise karakterimizi oynayan aktör Ryan Reynolds elbette. Bir insan bir karaktere ancak bu kadar yakışır doğrusu. Eh bir de yönetmenimiz Tim Miller‘ı unutmamak gerek.
Film, baş karakterimiz Wade Wilson, namı diğer Deadpool ile biricik sevgilisi Vanessa‘nın hikayesini konu alıyor. Vizyona girmeden önce yapılan 14 Şubat goygoylarına göre giden hikaye Wilson’ın akciğer, prostat ve beyin kanseri olduğunun öğrenilmesiyle birazcık ciddileşiyor (sadece birazcık). N’olacak canım, kendisi bunlarsız da yaşar elbet… Normal tedavilerle bir halt olmayacağını anlayan karakterimiz, iyileşeceğini umarak kendisine gelen teklifi kabul eder ve olaylar başlar! Deneyler sonrası Vanessa’nın karşısına çıkacak yüzü kalmayan (şaka değil, gerçekten yüzü kalmıyor) Wilson, Deadpool adına bürünüp -bok herifler kanadığını görmesin diye- kırmızı kostümünü üzerine geçirir ve onu kandıran kötü karakterimiz Ajax‘ın peşine düşer. Spoiler vermemek adına bu kadarı sizin için yeterli. Biraz da diğer karakterlere göz atalım.
Filmde karşımıza çıkan iki iyi, iki de kötü isim var. Önce iyilerden söz edelim. Bunlar Colossus ve dışı çelikten, içi ipekten olan bu Rus abimizin ergen stajyeri Negasonic Teenage Warhead. İkisi de dört dörtlük olmuş kesinlikle. Hele Twitter fenomeni ufaklığımız yakıyor yıkıyor ortalığı.
Sıra geldi kötülere. Bunlardan birisi bildiğiniz üzre Ajax, bir diğeri ise taş gibi (sert) asistanı Angel Dust. İkisi de her ne kadar kötülüğü tamı tamına taşısalar da biraz daha iyi olabilirlermiş sanki.
Süper iyilerden ve kötülerden bahsetmişken Wilson’ın kankası Weasel‘ı unutmamak gerek. Kendisini gördüğünüz tüm sahnelerde gülmek garanti.
Konu tamam, karakterler tamam. Azıcık da türe ve müziklere değinelim. Filmin türünü söylemek açıkçası çok zor. Deadpool, Cem Yılmaz’ın tabiriyle “little little into the middle” kafasında bütün duyguları tattıran şaşırtıcı bir içeriğe sahip. Müzikleri hakkında ise yazacak çok şey yok aslında, hepsi yerinde seçimler olmuş. Sinema çıkışında hepinizin “I wanna shoop baby” diye mırıldana mırıldana gezeceğinden de eminim.
Deadpool şüphesiz ki Marvel evreninin (her ne kadar hakları Fox’a ait olsa sa) en başarılı filmi olmuş, bence. Uzun lafın kısası, vakit kaybetmeden en kısa zamanda gidip izleyin filmi!! Ha bir de: film tamamen bitene kadar salondan çıkmayın, yoksa 2 sürpriz ek sahneyi kaçırırsınız. Bizden söylemesi 🙂