- Karakterizasyon Eksikliği:Film klasik dramatik gelişim yerine durumsal anlatı kullanıyor. Karakterler bireysel açılımlar yerine fikri bir çerçevenin parçası hâline geliyor. Bu nedenle seyirci karakterlere bağlanmakta zorlanıyor; çünkü film onları “hikâye taşıyıcı” değil, tematik işaret olarak konumluyor.
2. Politik Eleştirinin Baskınlığı :Romero’nun niyeti burada çok görünür:Kapitalizmin rutinleri tüketim davranışlarıİnsanların kalıplaşmış hareketleri film, karakter gelişimi yerine bu toplumsal modeli öne çıkarıyor.“Politik amaçlı çekilmiş” izlenimi burada doğrudan hissediliyor.
3. AVM’nin Neden Seçildiği (Mekânsal Strateji):AVM, filmde “sembolik süs” olarak değil; hikâyenin işleyişini taşıyan lojistik bir mekân olarak kullanılıyor:Kontrollü, kapatılabilir alanlar bol envanter, yiyecek, malzeme dış dünyadan izole minyatür ekosistem zombilerin alışveriş merkezi civarında dolanması ise “müşteri benzetmesi” gibi ağır bir metafor ; daha çok alışkanlık temelli davranış modeli. Yani Romero burada insanları küçümseyen bir mistik metafor kurmuyor.
4. Ton Kayması: Korkudan Aksiyona “Rambo/Commando gibi takılıyorlar” , ilk filmin kapalı oda geriliminden uzaklaşıp operasyonel aksiyon tarzına kayıyor.Silahlı çatışmalar hızlı müdahale sahneleri grup koordinasyonu odaklı sekanslar bu, serinin tonunu radikal şekilde değiştiriyor.
5. Diyalog-Aksiyon Oranı:Bazı sahneler hâlâ düşük tempolu, diyalog ağırlıklı. Ancak bütün ritme baktığımızda hikâye sürekli “eyleme geri dönme zorunluluğu”yla ilerliyor. Dramayı derinleştirecek içsel sahneler çok sınırlı ve bu da filmi daha çok senaryo değil tempo odaklı bir yapıya itiyor.
6. Sinematografi Performansı:Kamera kullanımı belirgin şekilde daha hareketli:Plansız gibi duran geçişler dağınık aksiyon kadrajları görsel kompozisyonun zaman zaman ucuz TV estetiğine kayması bu, filmin dramatik ağırlığını azaltıyor ve genel kaliteyi aşağı çeken bir etki yaratıyor.Fakat pratik efektler makyajlar gerçekçi duruyor
7. Genel Değerlendirme: Film, derin karakter filmini bırakıp daha çok durumsal aksiyon + toplumsal gözlem formatına kaymış durumda. Bu da izleyiciyi ikiye ayırıyor:Aksiyon isteyenler için daha eğlenceli gerilim ve psikoloji bekleyenler için daha sığ.Filmdeki ana mimarinin doğal sonucu: zayıf karakter gelişimi, politik ağırlık, AVM’nin işlevsel kullanımı, aksiyon ton kayması ve düşen sinematografi kalitesi.
Okuduğun için teşekkür ederim seni seviyorum🤗
Yorum (0)