Soulslike türüne yeni adım atan biri için Dark Souls belki de en unutulmaz başlangıç noktasıdır. Bu oyun, yalnızca bir macera değil; sabrın, öğrenmenin ve kendini aşmanın somut hâlidir. İlk başta karanlık atmosferi, düşmanca görünen dünyası ve oyuncuya hiçbir şey anlatmayan tasarımı seni korkutabilir. Ancak işte tam da bu yüzden Dark Souls özel bir oyundur — çünkü seni elinden tutmaz, sana güvenmez. Sana, kendi yolunu bulman için meydan okur. Oyuna başladığında ilk fark edeceğin şey, ölümün sıradanlaşması olacaktır (sloganı ölmeye hazır ol 😀 ). Her köşede seni bekleyen bir tuzak, her zırhlı düşmanın arkasında gizli bir ders vardır. Ölmek burada cezadır ama aynı zamanda öğretmendir. Her yenilgide daha dikkatli olmayı, saldırmadan önce düşünmeyi, hatta geri çekilmeyi öğrenirsin. Soulslike deneyiminin özü de budur: her başarısızlık, bir sonraki adımı daha sağlam atman için gerekli bir basamaktır. Bu oyundan zevk almak istiyorsan, sabırlı olmayı öğrenmelisin; çünkü Dark Souls sabırsız olanı affetmez.Son olarak Dark Souls un asıl büyüsü, dünyasının sessiz hikâyesindedir. Kimse sana neler olduğunu doğrudan anlatmaz; parçaları sen toplarsın, çevre anlatımıyla hikâyeyi kendin tamamlarsın. Anor Londo’nun yıkıntılarında dolaşırken, o melankolik müziklerin eşliğinde yalnızlığınla barışırsın. Çünkü bu dünya hem acımasız hem de güzeldir — tıpkı gerçek hayat gibi. ...devamını oku

“Easy Delivery Co.” ile geçen saatlerimde, bir teslimat oyunundan çok daha fazlasıyla karşılaştım. Manzara güzel, yükünü taşıdığın kamyon küçük, ama asıl güzellik o yükün içinde değil, yolda olduğun o boşlukta. Dağ köyünün soğuk havasında, rengârenk paketleri alıp bağırları aşarken, oyunun ‘yeni hayat’ vaadi gerçeküstü bir huzura dönüyor. Görevler basit: al – sür – teslim et. Ama bir yandan yalnız yolda ilerlerken, şehrin sakinlerindeki hikâyeleri dinliyorsun; bu basit akış içinde bir sakinlik, bir iç hesaplaşma hissi doğuyor.

Grafikler retro ama konuşmaktan çok duyuruyor; bu küçüklük ve sadelik, oyunun en güçlü yanlarından biri. Rakipler bol, ama buradaki tempo başka — acele yok, endişe yok, sadece sen ve rotan. Kulaklığında çalan melodiyle, kamyonun motor gürültüsünün altında yaşamını sürdüren köy halkının varlığı birleşiyor. O “yer altında minimum ücretle çalışıyorsun” mizahıysa, gerçek dünyanın rutiniyle güzel bir paralel kuruyor.

Diğer beceri oyunları gibi “mükemmel zamanlama” ya da “yüksek refleks” beklemiyor bu oyun senden; onun isteği, bir anlık soluklanma. Seninle nefes alıyor, seninle duraklıyor. Ve tam da bu yüzden, “çok iyi ama sıradan” oyunlardan ayrılıyor.

Eğer sen de bazen sadece “sürmek” istiyor, yolun sonunda ne getireceğini bilmiyor ama yine de devam etmek istiyorsan — Easy Delivery Co. tam senin için. Teslimatlar bittikten sonra bile kamyonun far ışıkları altında bir süre daha yola bakıyorsun; belki bir şey bulmazsın ama bulacağın, o sessizlik.
Ve ben bu sessizlik için teşekkür ediyorum. ...devamını oku